www.gole-narges.mihanblog.com

مولای غریب من ! نمی دانم اولین بار که نامت را به زبان آوردم چند ساله بودم . اما مطمئنم آن روزها اینگونه مشتاق دیدارت نبودم ، دوست ندارم چون بد فهمان فریب خورده به خود و به تو دروغ بگویم ،هرچند که تو بر اسرار قلب من واقفی ، مولایم نام غریبت امروز بر کتیبه قلب من ثبت شده و من بی نام تو روزم را آغاز نمیکنم و بی اسم تو سر بر بالین نمی گذارم . دوست ندارم در فراقت فقط ندبه سردهم . سال هاست که هزاران عاشق همچون من از غم هجران تو می گریند اما هنوز پرده از رخ بر نداشتی .من تشنه آنم که کاری انجام دهم تا لبخندی زیبا بر لبان شما نقش ببندد و من سرمست شوم از اینکه آقایم (تمام زندگی ام) برای لحظه ای از من راضی است.

شیعه تو بودن کار آسانی نیست .نه! این راه صعب را با دو رکعت نماز غراب وار نمی توان پیمود . باید ابراهیم شد و بی گدار به آتش زد ، سوخت نه آنگونه که دنیا پرستان در عشق های مادی می سوزند . مولای من! کاش نیم نگاهی بیندازی به این مسافر که سالهاست شوق دیدارت زنده اش نگاه داشته ، هر لحظه با خود می اندیشم که تو کعبه آمال هزاران شیدا ، اینک بر کدامین خاک سر بر سجده گذاشته و برای کدامین یک از شیعیانت طلب بخشش داری . همه این شعر را میدانند که:

دیدار یار غائب دانی چه ذوق دارد

ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

به راستی چه درمانده اند آنان که تو را به فراموشی سپرده اند و از خدایت نمی هراسند ،میدانم که هنوز مرا لیاقت نیست که خود را شیعه تو بنامم ، اما کاش نام مرا در دفتر دوستدارانت بنویسی .

نوشته شده توسط: ‍رضا صادقی

نوشته های دیگران ( )